[บทสรุปเกม Guide & Walkthrough]
DIABOLIK LOVERS
VANDEAD CARNIVAL
(เทศกาลแห่งความตาย)
__________________________________________________________
เฉลยคำตอบทั้งหมดในภาค
__________________________________________________________
Prologue (บทนำ) - เนื้อเรื่องหลัก
--- สถานที่ : ห้องรับแขกบ้านซาคามากิ ---
อายาโตะ : หา !? อะไรล่ะนั่น... บอกว่าให้ไปเข้าร่วมงานเทศกาลคาร์นิวัลงั้นเหรอ ?
เรย์จิ : ... อายาโตะ ช่วยอย่าอ้าปากพูดในตอนที่กำลังกินทาโกะยากิอยู่สิครับ มารยาทไม่ดีเลยนะครับ
อายาโตะ : น่ารำคาญ! ไม่ใช่ว่ากินค้างไว้อยู่สักหน่อย ช่างฉันเถอะน่า...
อายาโตะ : ให้ตายสิ เจ้าพ่อบ้า ทำเรื่องบ้าบอคอแตกอยู่ได้ทุกครั้ง ๆ เลย...
คานาโตะ : ที่ว่าให้เข้าร่วมงานคาร์นิวัลอะไรนั่น ทั้งที่ไม่เคยบอกให้เข้าร่วมเลยแท้ ๆ...แต่คราวนี้กลับมาเจาะจงให้ไปเป็นเพราะอะไรกันนะครับ?
ไรโตะ : ไม่รู้สินะ ความประหลาดของคนคนนั้นน่ะ ใช่ว่าเพิ่งจะเริ่มมาเป็นตอนนี้ซะด้วยสิ ...
ไรโตะ : ต่อให้มาบอกว่า "จากนี้ไปจงไปดาวอังคารซะ" ผมก็ไม่ตกใจหรอกนะ อะฮึ
ไรโตะ : เนอะ บิทช์จัง เธอเองก็เห็นด้วยใช่มั้ย ?
ยุย : (อืมม... ถึงฉันจะไม่ได้รู้จักพ่อของทุกคนดี....)
ยุย : พอได้ยินเรื่อง ก็คิดว่าสงสัยจะเป็นคนที่น่ากลัวเอามาก ๆ เลยนะ
ไรโตะ : ใช่ ๆ ก็คนคนนั้นน่ะ เป็นคนที่มีชีวิตอยู่เพื่อให้ได้กลั่นแกล้งรังแกพวกเรานี่น๊า
เรย์จิ : ไรโตะ พูดเกินไปแล้วนะครับ
เรย์จิ : ผมก็แค่รับบัตรเชิญร่วมงาน Vandead Carnival ที่จะจัดขึ้นที่โลกปีศาจในคืนนี้จากปีศาจรับใช้ของท่านพ่อเท่านั้นเองครับ
สุบารุ : ชิ...น่ารำคาญ ! งานเทศกาลคาร์นิวัลบ้าบออะไรกัน คิดได้อย่างเดียวว่าสมองเพี้ยนไปแล้ว!
*สุบารุทุบกำแพง*
เรย์จิ : สุบารุ ถ้าทำให้กำแพงมีรูมากไปกว่านี้ ผมจะหักค่าซ่อมแซมจากค่าขนมของคุณนะครับ
สุบารุ : หา !? ไม่ตลกเลยนะเฟ้ย !! เผด็จการชัด ๆ !!
เรย์จิ : เผด็จการตรงไหนกันครับ
เรย์จิ : ยังไงก็ตาม อย่างที่พูดไป จากนี้ไปเราจะไปงาน Vandead Carnival กันครับ
อายาโตะ : ใครบอกว่าจะไปเข้าร่วมงานพรรค์นั้นกันฟะ ! ฉันไม่ไปหรอก
คานาโตะ : ผมก็ไม่เอาด้วยครับ
ไรโตะ : ดูท่าทางน่าเบื่อซะด้วย ผมเองก็ขอผ่านดีกว่ามั้ง
สุบารุ : แน่นอน ฉันเองก็ขอผ่านล่ะ ไม่ได้มีหน้าที่ที่ต้องไปเข้าร่วมด้วยสักหน่อย
ชู : ฉันก็ด้วย ไม่ว่างขนาดจะไปเล่นเป็นเพื่อนพ่อหรอกนะ
เรย์จิ : งั้นเหรอครับ...เอาเถอะ ถ้าเช่นนั้นก็ไม่เป็นไรครับ
อายาโตะ : อะไรกัน เรย์จิจะไปเหรอ
เรย์จิ : ครับ ไปสิครับ ผมขอเลี่ยงความยุ่งยากจากการขัดคำสั่งท่านพ่อดีกว่าครับ
เรย์จิ : ยิ่งไปกว่านั้น (ชื่อนางเอก) เธอคนนั้นก็ต้องไปด้วยไงล่ะครับ
ยุย : เอ๊ะ...? ฉัน...ต้องไปด้วยเหรอคะ ?
สุบารุ : ยัยนี่ไม่เกี่ยวไม่ใช่เหรอ ? ทำไมต้องพาไปด้วยเล่า !?
เรย์จิ : ก็มันช่วยไม่ได้นี่ครับ เพราะในบัตรเชิญนี้เขียนว่าให้พาหล่อนไปงานคาร์นิวัลด้วยน่ะสิครับ
ยุย : เอ๋!?
เรย์จิ : แล้วยัง บอกว่าให้พาเธอไปในฐานะราชินีของคาร์นิวัล...อีกด้วยนะ
ยุย : (ราชินีของคาร์นิวัล...? ทำไมถึงเป็นฉัน...?)
ชู : หา ? ราชินีของคาร์นิวัล ? อะไรล่ะนั่น...ไม่เห็นเคยได้ยินเลย
ชู : ก็เคยโผล่หน้าไปงานคาร์นิวัลอยู่ครั้งหนึ่งหรอก
ชู : แต่ราชินีหรืออะไรนั่นน่ะ...มีของพรรค์นั้นด้วยเหรอ...?
เรย์จิ : นั่นสินะครับ ผมเองก็เหมือนกับชู เคยเข้าร่วมงานคาร์นิวัลอยู่ก็จริง...
เรย์จิ : แต่เพิ่งเคยได้ยินเรื่องพรรค์นั้นครับ
สุบารุ : หา ? เรื่องนั้นหมายความว่าไง
ไรโตะ : งั้นไม่ใช่ว่าเพิ่งกำหนดขึ้นมาหลังจากงานคาร์นิวัลที่เรย์จิกับชูเคยเข้าร่วมเหรอ?
เรย์จิ : ไม่หรอกครับ ผมคิดว่าไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ
เรย์จิ : เพื่อให้ได้รับรู้เรื่องราวความเป็นไปในโลกปีศาจ ผมจึงสั่งหนังสือพิมพ์ที่ตีพิมพ์ในโลกปีศาจมาอ่านทุกวันนะครับ
เรย์จิ : ถ้าเรื่องพรรค์นั้นถูกจัดตั้งขึ้นมา ก็น่าจะรู้ได้จากในนั้นครับ...
คานาโตะ : งั้น คงเพิ่งเริ่มกำหนดขึ้นครั้งนี้มั้งครับ
ชู : ...รู้สึกได้กลิ่นตุ ๆ นะ...
เรย์จิ : ก็ อย่างที่ว่าไปครับ ผมจะพาเธอคนนี้ไปโลกปีศาจด้วย
เรย์จิ : ขอเชิญพวกคุณ ทำเมินคำสั่งของท่านพ่อไป และหาทางรับมือกับการลงโทษที่จะมาให้พอเถอะ
อายาโตะ : อึ๊ก....
เรย์จิ : คราวนี้คงได้เวลา ออกไปนอกอวกาศแล้วมั้งครับเนี่ย...ฮึ ๆ
ไรโตะ : อะฮะ ๆ...ถ้าบิชท์จังไปล่ะก็ ผมเองก็ไปบ้างดีมั้ยนะ
คานาโตะ : ไรโตะ ! คิดจะหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวเหรอครับ ?
ไรโตะ : ไม่ได้หนีเอาตัวรอดสักหน่อย พูดตรง ๆ ก็แค่ว่า ถ้าได้ไปกับบิชท์จังแล้วล่ะก็งานคาร์นิวัลมันก็คงไม่เลวเหมือนกันนะ น่ะ
ยุย : ดะ- เดี๋ยวก่อน !
ชู : ...อะไรล่ะ ?
ยุย : คือว่า...ถึงจะคุยคืบหน้ากันไปไกลแต่ว่าฉันยังไม่ได้ตัดสินใจจะไปเลยนะ...
ยุย : แล้วอีกอย่างที่ว่างานเทศกาลคาร์นิวัลของโลกปีศาจเนี่ยมันคืออะไรเหรอคะ ... ?
อายาโตะ : ถ้าพูดว่าเป็นคาร์นิวัล มันก็ต้องเป็นคาร์นิวัลอย่างที่พูดไงเล่า ยัยบื้อ
ยุย : ก็ ถ้าเป็นเหมือนอย่างงานคาร์นิวัลของต่างประเทศฉันเองก็พอจะเข้าใจ แต่งานคาร์นิวัลของโลกปีศาจเนี่ย...?
เรย์จิ : มีสิครับ ที่โลกปีศาจเองก็มีงานเทศกาลที่เรียกว่าคาร์นิวัลเช่นกัน
เรย์จิ : ก็ ถึงจะเรียกว่าเป็นงานเทศกาลของโลกปีศาจแต่ก็คิดว่าไม่ต่างไปจากงานเทศกาลของโลกมนุษย์เป็นพิเศษหรอกนะครับ
เรย์จิ : ถ้าจะให้อธิบาย งานคาร์นิวัลนี้ เป็นการเฉลิมฉลองของเหล่าแวมไพร์ที่จัดขึ้นในโลกปีศาจ
เรย์จิ : หรือก็คือ ก็แค่ผู้เข้าร่วมทุกคนเป็นแวมไพร์ทั้งหมดเท่านั้นครับ
ยุย : ผู้เข้าร่วมทุกคน...เป็นแวมไพร์...!?
ยุย : (ถะ ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ก็นึกภาพไม่ออกเลย...!)
ยุย : (ยิ่งไปกว่านั้นงานคาร์นิวัลของโลกปีศาจเนี่ยดูน่ากลัวสุด ๆ เลย....)
ยุย : (ราชินีของงานคาร์นิวัลที่ว่าต้องทำยังไงก็ไม่ค่อยเข้าใจ)
ยุย : (แล้วอีกอย่างทำไมถึงให้ฉันบทที่ทุกคนเองก็ไม่รู้จักด้วยนะ...?)
ยุย : (เรื่องแบบนั้นไม่น่าทำได้หรอก...!)
สุบารุ : ...นี่เธอ ทำหน้าตาเกร็งสุด ๆ อยู่แน่ะ
ยุย : กะ- ก็เพราะ...เรื่องนั้นมัน...
ยุย : งานเทศกาลของแวมไพร์ที่จัดขึ้นในโลกปีศาจนรู้สึกน่ากลัวสุด ๆ ไปเลยนี่...
ยุย : แล้วที่บอกว่าให้เป็นราชินีของงานคาร์นิวัลที่ต้องทำอะไรก็ไม่รู้ ถ้าทำได้ก็ไม่อยากเป็นเลย...
คานาโตะ : งั้น ก็จะไม่เข้าร่วมสินะครับ ?
ยุย : อะ อื้ม...
เรย์จิ : เรื่องแบบนั้น คิดว่าจะยอมให้ทำเหรอครับ ?
ยุย : อุ...ว่าแล้วเชียว นั่นสินะคะ...
เรย์จิ : ก็แน่อยู่แล้วนี่ครับ ? ให้ตายสิ
ยุย : (อย่างน้อย ๆ ถ้าได้รู้ว่าการเป็นราชินีของงานคาร์นิวัลต้องทำอะไรบ้างก็คงดีหรอก...)
ชู : เฮ่อ... ช่วยไม่ได้...ฉันเองก็จะไปแล้วกัน
อายาโตะ : เห เป็นจอมขี้เกียจแท้ ๆ แปลกดีนี่น่า
ชู : ...ก็เพราะว่าถ้าไปกระตุ้นให้พ่อโกรธมันจะยุ่งยากนี่น่า ...
เรย์จิ : เป็นการตัดสินใจที่ฉลาดไม่เลวสำหรับคุณเลยนะครับ
สุบารุ : ...ฉันก็จะไปด้วย
เรย์จิ : อ้าว คุณก็ด้วยเหรอครับ
สุบารุ : ก็ถึงจะอยู่ที่นี่ มันว่างนี่น่า...
คานาโตะ : พูดแบบนั้น สุบารุก็แค่เป็นห่วงเธอคนนี้เท่านั้นไม่ใช่เหรอครับ ?
ยุย : เอ๊ะ !? ฉะ- ฉันเหรอ ?
สุบารุ : หา !? ไม่มีทางเป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่ !!
ไรโตะ : สุบารุคุงเนี่ย น่ารักจังนะ ♪
สุบารุ : หา !? เดี๋ยวก็ฆ่าทิ้งซะหรอกแก !!
เรย์จิ : ครับ ๆ การล้อสุบารุเล่นพอแค่นั้นล่ะครับ แล้วผู้เข้าร่วมนอกเหนือจากนั้นล่ะ....
อายาโตะ : ชิ...ถ้าเธอไปฉันก็ไป
คานาโตะ : ผมก็ไปเหมือนกันครับ เพราะว่าที่นั่นมีร้านขนมที่ผมชอบมาก ๆ อยู่
ไรโตะ : สุดท้ายแล้วทุกคนก็เข้าร่วมกันหมดเลยสินะ
เรย์จิ : เอาเถอะ นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ท่านพ่อหวังก็เป็นได้
เรย์จิ : ผมไม่มีข้อโต้แย้งอะไรหรอกครับ
ชู : หาว...ถ้างั้นก็ไปกันได้แล้วมั้ง...
ยุย : ดะ- เดี๋ยวก่อน !! ยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยนะ...
เรย์จิ : ของพรรค์นั้นไม่จำเป็นหรอกครับ
ไรโตะ : เอ้า บิทช์จัง ! ไปกันเถอะ ๆ !
ยุย : อ๊า ! ดะ- เดี๋ยวก่อน ... !!
ยุย : (ไปกันซะแล้ว ...)
ยุย : (ขนาดว่า โลกปีศาจที่จะไปเนี่ยเป็นที่แบบไหนยังไม่รู้เลยแท้ ๆ ...)
ยุย : (แล้วให้ฉันเป็นราชีนีของงานคาร์นิวัลเนี่ย...)
ยุย : (รู้สึกกังวลจังเลย...)
--- สถานที่ : ห้องรับแขกบ้านมุคามิ ---
รุกิ : Vandead Carnival เหรอ
ยูมะ : หา ? รุกิ มีอะไร ?
รุกิ : ดูนี่สิ
ยูมะ : หา ? จดหมายเหรอ ? เอ้ย ! จากท่านฮาร์นไฮนซ์ ไม่ใช่เหรอ
อาซึสะ : เอ... "มาเข้าร่วมงานแวนเด็ท คาร์นิวัล ซะ"...
อาซึสะ : (ชื่อนางเอก) อีฟ ถูกเลือกให้เป็นราชินีของงานคาร์นิวัล
ยูมะ : เฮ้ย อาซึสะ ! คนกำลังอ่านอยู่แท้ ๆ อย่าเข้ามาแทรกเซ่ !
อาซึสะ : โทษที...ก็เพราะเห็นชื่อของเธอน่ะ... ก็เลยเผลอสงสัยน่ะ
ยูมะ : ให้ตายสิ เอ้าช่างมันเถอะ... ว่าแต่รุกิ จะเอายังไงล่ะ ?
รุกิ : ก็แน่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ? พวกเราก็ต้องไปเข้าร่วมคาร์นิวัลไงล่ะ
รุกิ : การที่เรียกพวกเราไปนั้น ก็แสดงว่าต้องเรียกพวกซาคามากิไปด้วยอย่างแน่นอนเลย
รุกิ : แต่ก็นะ ตรงส่วนที่ว่าเรียกพวกซาคามากิไปน่ะไว้ก่อน ยังไงพวกเราก็ต้องทำตามคำสั่งของท่านผู้นั้นอยู่แล้ว
ยูมะ : ก็ ต้องเป็นงั้นอยู่แล้วนี่น่ะ
โคว : หืม ? ทุกคนกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ
อาซึสะ : อื้ม...โคว ดูเหมือนว่าจากนี้ไปต้องไปร่วมงานคาร์นิวัลที่โลกปีศาจน่ะ
โคว : เอ๋ ? จากนี้ ?? กระทันหันจังนะ ที่ว่าคาร์นิวัลของโลกปีศาจเนี่ย เป็นงานเทศกาลของโลกปีศาจสินะ ?
ยูมะ : ใช่ แล้วยัยหมูตัวเมียก็ดูเหมือนจะถูกเชิญให้เป็นราชินีของงานคาร์นิวัลนั่นด้วยนะ
โคว : เห ? เอ็มเนโกะจังน่ะเหรอเป็นราชินี ? รู้สึกว่ายอดไปเลยนะ ! น่าสนุกจัง ♪
โคว : แต่ว่า ราชินีเนี่ย เค้าต้องทำอะไรกันเหรอ ?
ยูมะ : ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า ? ท่านผู้นั้นน่ะเรื่องเหยียบเท้าคนอื่นด้วยรองเท้าส้นแหลมแบบสุด ๆ... (โดนรุกิตัดบท)
รุกิ : เฮ้ ยูมะ ไม่ใช่แบบนั้นไม่ใช่เหรอ ?
ยูมะ : ระ- รู้แล้วล่ะน่า ! ล้อเล่นหรอกน่าล้อเล่นน่ะ !
ยูมะ : ว่าแต่ ถ้าเป็นรุกิน่าจะรู้อะไรไม่ใช่เหรอ ? ไอ้ที่ว่าราชินีของคาร์นิวัลอะไรนั่นน่ะ
รุกิ : ...น่าเสียดายนะ ฉันไม่รู้ แต่เคยได้ยินเรื่องงานคาร์นิวัลอยู่หรอก..
อาซึสะ : ...มีเรื่องที่รุกิเองก็ไม่รู้อยู่ด้วยสินะ...
รุกิ : ก็ตั้งใจว่าศึกษาเรื่องของโลกปีศาจได้ส่วนใหญ่อยู่หรอก แต่ฉันเองก็ยังความรู้น้อยอยู่สินะ
โคว : น่า ก่อนอื่นก็ไปลองดูงานคาร์นิวัลก็พอแล้วนี่ ♪ อยากจะเห็นเอ็มเนโกะจังเป็นราชินีจังเลยนะ
ยูมะ : ถ้างั้นก็ ออกไปกันเดี๋ยวนี้เลยแล้วกัน
รุกิ : ได้สิ คาดว่าพวกของเธอคงเข้าไปโลกปีศาจกันแล้วล่ะ
อาซึสะ : ฮึ ๆ ๆ ...อยากเจออีฟเร็ว ๆ จังเลยนะ...
--- ตัดฉาก ---
เรย์จิ : ให้ตายสิ ให้ตายสิ ไม่คิดเลยว่าท่านพ่อจะเชิญพวกคุณมาด้วย
ยูมะ : อะไรเล่า มีปัญหารึไง ?
โคว : ก็เป็นงานเทศกาลคาร์นิวัลนี่ มันต้องครึกครื้นถึงจะดีที่สุดใช่มั้ย ♪
สุบารุ : ครึกครื้น ? เข้าใจผิดกับหนวกหูรึเปล่า ?
อาซึสะ : ...จะทะเลาะกัน...ไม่ได้นะ
ยุย : ชะ- ใช่แล้วล่ะ ! นี่...ทุกคนมาสนิทสนมกันไว้เถอะนะ
อายาโตะ : ชิชินาชิ นี่เธออย่าพูดจาละเมอน่า !
คานาโตะ : ใช่แล้วครับ จะโง่ก็ให้มันพอดี ๆ หน่อยสิครับ... ! จะให้สนิทกับคนพวกนี้น่ะเหรอ...ไม่มีทาง !!
ยุย : (ไม่นึกว่าจะเจอกับพวกรุกิคุงตรงปากทางเข้าโลกปีศาจ... )
ยุย : (ไม่นึกว่าจะเจอกับพวกรุกิคุงตรงปากทางเข้าโลกปีศาจ... )
ยุย : ตะ...แต่ว่า...ถูกเชิญให้มาไม่ใช่ว่าให้มาเที่ยวงานคาร์นิวัลด้วยกันหรอกเหรอ... ?
ชู : เฮ่อ...จะเข้าใจอะไรผิดไปก็ไม่รู้หรอกนะ... แต่ว่าใครเป็นคนบอกว่าต้องเที่ยวงานเทศกาลคาร์นิวัลกับเจ้าพวกนี้กัน ?
ยุย : เอ๊ะ !? ไม่ใช่เหรอคะ ?
ชู : ก็แน่อยู่แล้วนี่ ? พวกกิจกรรมรวมกลุ่มกันน่ะ ฉันขอผ่าน. เดิมทีก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาเดินเที่ยวชมงานเทศกาลคาร์นิวัลอยู่แล้ว
สุบารุ : ฉันก็ด้วย. ตาแก่นั่นบอกว่าให้เข้าร่วมงานคาร์นิวัลก็จริง แต่ไม่ได้บอกว่าให้เดินเที่ยวงานรอบ ๆ สักหน่อยนี่ ?
รุกิ : เอาเถอะ พวกนายจะใช้เวลายังไง มันก็ไม่เกี่ยวกับพวกฉันหรอก
รุกิ : ต่างคนต่างร่วมงานกันตามใจชอบก็พอแล้วนี่
ยุย : เอ๊ะ เอ๋ ... !?
ยุย : (อุตส่าห์ได้มารวมตัวกันครบทั้ง 10 คนแล้วแท้ ๆ ทั้งที่ไม่น่าจะกระจัดกระจายกันไปเลยแท้ ๆ)
--- ตัดฉาก ---
--- ตัดฉาก ---
ไรโตะ : นี่ ตามที่พูดกันไปนะ บิทช์จัง ♪ ไปทำเรื่อง ... สนุก ๆ ในงานเทศกาลคาร์นิวัล ...
ไรโตะ : กับ - ผม - เถอะ - นะ ♪
ยุย : เอ๊ะ ?
ไรโตะ : ก็แหม แต่ละคนไปตามใจตัวเองใช่มั้ยล่ะ ? ถ้างั้นตอนนี้บิทช์จังก็อยู่ลำพังใช่มั้ยล่ะ ?
ยุย : เอ่อ ...
เรย์จิ : ไรโตะ กรุณาอย่าตัดสินเอาเองสิครับ
ไรโตะ : อะฮึ เรย์จิเองก็อยากร่วมเที่ยวงานเทลกาลกับเจ้าหล่อนด้วยเหมือนกันเหรอ ?
เรย์จิ : ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับ. แต่ผมจะบอกว่าคนที่ได้อยู่กับเจ้าหล่อนนั้นจำเป็นต้องเตรียมใจนับแต่นี้ไปต่างหากครับ
รุกิ : หล่อนน่ะ เป็นมนุษย์ที่มีเลือดที่พิเศษ...
เรย์จิ : ถูกต้องตามนั้น. สำหรับผู้ที่อาศัยอยู่ในโลกนี้แล้วนั้น หล่อนคืออาหารที่น่ารับประทานครับ
เรย์จิ : ยิ่งไปกว่านั้น คงจะพอเข้าใจเรื่องรายละเอียดกันดีอยู่แล้ว ว่าคราวนี้เธอได้รับบทบาทเป็นราชินีของงานคาร์นิวัลอยู่นะครับ
ยูมะ : สรุปก็คือ อยากจะพูดว่าจำเป็นที่ต้องปกป้องยัยนั่นให้พ้นจากเจ้าพวกแวมไพร์ที่อยู่ตรงโน้นสินะ ?
เรย์จิ : ครับ ใช่แล้วครับ
ยุย : อะ เอ่อ !
โคว : หือ ? มีอะไรเหรอ ? เอ็มเนโกะจัง
ยุย : พวกโควคุงรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับราชินีงานคาร์นิวัลด้วยเหรอ ?
โคว : อ๋อ เรื่องนั้นน่ะนะ ที่จริงแล้วพวกฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกนะ...
ยุย : งะ งั้นเหรอ...
ยุย : (งั้นเหรอ...พวกบ้านมุคามิทุกคนก็ไม่รู้เรื่องเหรอ)
ยูมะ : สรุปก็คือ อยากจะพูดว่าจำเป็นที่ต้องปกป้องยัยนั่นให้พ้นจากเจ้าพวกแวมไพร์ที่อยู่ตรงโน้นสินะ ?
เรย์จิ : ครับ ใช่แล้วครับ
ยุย : อะ เอ่อ !
โคว : หือ ? มีอะไรเหรอ ? เอ็มเนโกะจัง
ยุย : พวกโควคุงรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับราชินีงานคาร์นิวัลด้วยเหรอ ?
โคว : อ๋อ เรื่องนั้นน่ะนะ ที่จริงแล้วพวกฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกนะ...
ยุย : งะ งั้นเหรอ...
ยุย : (งั้นเหรอ...พวกบ้านมุคามิทุกคนก็ไม่รู้เรื่องเหรอ)
อายาโตะ : เอาน่า เรื่องพรรค์นั้นพอถึงบทออกโรงแล้วก็เข้าใจเองนั่นล่ะ !
ยุย : บทออกโรง...?
ชู : งานเต้นรำช่วงฟินาเล่ของคาร์นิวัล. คาดว่าราชินีคงต้องได้ทำอะไรที่นั่นล่ะมั้งน่ะสิ
ยุย : (งานเต้นรำช่วงฟินาเล่ของคาร์นิวัล ... ?)
ชู : เพราะถ้าจะให้ยิ่งใหญ่ที่นั่นคือจุดรวมสายตาจับจ้องอันดับหนึ่งเลยน่ะสิ
ยุย : อย่างนั้นเองเหรอคะ...
สุบารุ : บอกว่าฟีนาเล่ งั้นก็ยังมีเวลาเหลืออีกเยอะเลยนี่...
เรย์จิ : ครับ. ในระหว่างนั้น จะต้องมีใครคอยดูแลหล่อนไว้ครับ
อายาโตะ : หา ? มาถึงที่นี่แล้วยังต้องมาคอยเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้ชิชินาชิอีกเหรอ...
ยุย : บทออกโรง...?
ชู : งานเต้นรำช่วงฟินาเล่ของคาร์นิวัล. คาดว่าราชินีคงต้องได้ทำอะไรที่นั่นล่ะมั้งน่ะสิ
ยุย : (งานเต้นรำช่วงฟินาเล่ของคาร์นิวัล ... ?)
ชู : เพราะถ้าจะให้ยิ่งใหญ่ที่นั่นคือจุดรวมสายตาจับจ้องอันดับหนึ่งเลยน่ะสิ
ยุย : อย่างนั้นเองเหรอคะ...
สุบารุ : บอกว่าฟีนาเล่ งั้นก็ยังมีเวลาเหลืออีกเยอะเลยนี่...
เรย์จิ : ครับ. ในระหว่างนั้น จะต้องมีใครคอยดูแลหล่อนไว้ครับ
อายาโตะ : หา ? มาถึงที่นี่แล้วยังต้องมาคอยเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้ชิชินาชิอีกเหรอ...
รุกิ : ถ้าบอกว่าปล่อยเธออยู่ตามลำพังแล้วถูกเจ้าพวกแวมไพร์ชั้นต่ำแถวนั้นจับกินก็ช่าง
รุกิ : นายก็ยอมสละหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กไปซะก็ได้นี่น่า
อายาโตะ : ชิ...ถ้าฉันไม่อนุญาตอย่าได้มาดูดเลือดของชิชินาชิเชียวนะ !!
โคว : ถ้าอย่างนั้น ต้องคอยอยู่ข้าง ๆ เธอคอยป้องกันไว้แล้วสินะ ♪
โคว : เพราะว่าเอ็มเนโกะจังเป็น โดะเอ็ม นี่น่า. ถ้าไม่คอยเฝ้าไว้แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถูกใครเอาไปดูดเลือดกันพอดี
อาซึสะ : อีฟ ไม่เป็นไรหรอก. ฉัน...จะปกป้องให้เอง
ไรโตะ : ถ้าเป็นผมล่ะก็ในระหว่างที่ปกป้องบิทช์จัง สามารถมอบความสนุกในงานคาร์นิวัลให้ได้มากมายเลยนะ อะฮึ ♪
คานาโตะ : ถ้าเป็นหน้าที่แบบนั้น ผมคนนี้เหมาะสมที่สุดแล้วสินะครับ เนอะ เท็ดดี้ ?
ชู : จะยังไงก็ได้ทั้งนั้น ฉันน่ะขอบายกับแค่การทำกิจกรรมรวมกลุ่มเท่านั้น...
ชู : เธอน่ะเลือกคนที่จะทำหน้าที่คุ้มกันมาสักคนสิ เพราะเรื่องนั้นดูจะกลายเป็นเรื่องน่ารำคาญที่สุดแล้ว...
ยูมะ : เฮอะ นาน ๆ ที นีตก็พูดอะไรดี ๆ เป็นเหมือนกันนี่. เอ้า ยัยหมูตัวเมีย รีบ ๆ ตัดสินว่าใครจะทำสักทีสิ !
ยุย : ถะ ถึงจะพูดแบบนั้นกะทันหันก็เถอะ ...
ยุย : (...แต่ว่าฉันไม่รู้จักโลกปีศาจดีพอซะด้วยสิ ถ้ามีใครคอยอยู่ด้วยคงสบายใจกว่าสินะ...)
ยุย : (ทำยังไงดีล่ะ... ?)
อายาโตะ : ชิ...ถ้าฉันไม่อนุญาตอย่าได้มาดูดเลือดของชิชินาชิเชียวนะ !!
โคว : ถ้าอย่างนั้น ต้องคอยอยู่ข้าง ๆ เธอคอยป้องกันไว้แล้วสินะ ♪
โคว : เพราะว่าเอ็มเนโกะจังเป็น โดะเอ็ม นี่น่า. ถ้าไม่คอยเฝ้าไว้แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถูกใครเอาไปดูดเลือดกันพอดี
อาซึสะ : อีฟ ไม่เป็นไรหรอก. ฉัน...จะปกป้องให้เอง
ไรโตะ : ถ้าเป็นผมล่ะก็ในระหว่างที่ปกป้องบิทช์จัง สามารถมอบความสนุกในงานคาร์นิวัลให้ได้มากมายเลยนะ อะฮึ ♪
คานาโตะ : ถ้าเป็นหน้าที่แบบนั้น ผมคนนี้เหมาะสมที่สุดแล้วสินะครับ เนอะ เท็ดดี้ ?
ชู : จะยังไงก็ได้ทั้งนั้น ฉันน่ะขอบายกับแค่การทำกิจกรรมรวมกลุ่มเท่านั้น...
ชู : เธอน่ะเลือกคนที่จะทำหน้าที่คุ้มกันมาสักคนสิ เพราะเรื่องนั้นดูจะกลายเป็นเรื่องน่ารำคาญที่สุดแล้ว...
ยูมะ : เฮอะ นาน ๆ ที นีตก็พูดอะไรดี ๆ เป็นเหมือนกันนี่. เอ้า ยัยหมูตัวเมีย รีบ ๆ ตัดสินว่าใครจะทำสักทีสิ !
ยุย : ถะ ถึงจะพูดแบบนั้นกะทันหันก็เถอะ ...
ยุย : (...แต่ว่าฉันไม่รู้จักโลกปีศาจดีพอซะด้วยสิ ถ้ามีใครคอยอยู่ด้วยคงสบายใจกว่าสินะ...)
ยุย : (ทำยังไงดีล่ะ... ?)
ทำการเลือกตัวละคร
ในภาคนี้ตอนที่เลือกตัวละครหลังจบบทนำ プロローグ
สามารถเลือกได้ทั้งสองบ้านเลยค่ะ
逆巻家 (บ้านซากามากิ)
[อายาโตะ] [คานาโตะ] [ไรโตะ] [ชู] [เรย์จิ] [สุบารุ]
無神家 (บ้านมุคามิ)
[รุกิ] [โคว] [ยูมะ] [อาซึสะ]
**กำลังอยู่ในระหว่างจัดทำ**